groeten vanuit Brazilie, euh nee Argentinie
Door: Sander
27 Maart 2005 | Argentinië, Buenos Aires
Hallo allemaal,
Het heeft even geduurd maar hier wederom een update uit zuid-amerika. Tja 20 maart zijn we zoals gepland geland in Sau Paulo. Daarna hebben we, zoals ook was gepland, de nachtbus genomen naar Foz do Igazu aan de grens met argentinie en Paraguay. In Igazu hebben we de watervallen aanschouwd. Het gaat daarbij niet om wederom 'een' waterval. Nee! Het zijn watervallen die breder zijn en meer water de afgrond in laten vallen dan de Niagara watervallen in Canada of Victoria falls in Zuid-Afrika. Dus ook voor de doorgewinterde waterval spectator (en dat zijn we ondertussen toch wel) is dit een bijzonder natuurspektakel. Overal waar je kijkt van links naar rechts zie je water naar beneden in een lager gelegen rivier storten.
Helaas is dit natuurwonder niet onopgemerkt gebleven van de toertistenindustrie. Je kunt er dus naar hartelust geld uit geven aan, rustige bootritjes, speedboten, treintjes door het aangrenzende regenwoud, helikoptervluchten etc etc. Na een wandeling langs de oevers van de rivier waar we een mooi overzicht van het geheel hebben gekregen, hebben we de bus naar Argentinie genomen. OOk aan de andere (argenteinse) kant is een compleet disney-achtige park opgezet. Voordeel van de bezichtiging van deze kant is dat je veel dichter bij de grootste en meest krachtige waterval kan komen. Tja en toen, toen bedachten we dat et wellicht wel leuk zou zijn om het paasweekend op 1 plek te blijven en een beetje uit te rusten van al ons gereis. Want echt lang zijn we de afgelopen 3 maanden niet op 1 plek gebleven. En Buenos Aires lag maar 16 uur rijden met de (slaap)bus naar het zuiden. En dat hebben we uiteindelijk maar gedaan. In de reisgids hebben namelijk gelezen dat Argentinie , na de economische crisis, een stuk goedkoper is geworden voor buitenlanders. Tja en daar zitten we dus nu, in Buenos Aires. Dat hadden we niet gepland, maar het is wel leuk! Buenos AIres is een vrij moderne bijna westerse stad alleen dan met heel veel Tango. Op veel hoeken dansen mensen de tango en gaan vervolgens rond met de hoed. En niet alleen voor toeristen (waar er maar weinig van zijn overigens), nee ook voor de stedelingen hier.
De afgelopen dagen zijn we door de winkelstraten gesjokt, hebben we het beroemde huis-met- balkon van Evita Peron gezien. Verder hebben we haar graf bezocht, zijn we naar een ultra moderne en grote bioscoop geweest in een 'mall' waar de buenos airesianen tot diep in de nacht shoppen en eten en zijn we teslotte naar 'la Boca' gegaan. En tja daar ging het dan toch mis. Boca is een ruwe arbeiders wijk, bekend vanwege de voetbal club Boca Juniors. Een prima toeristen trekpleister, omdat er een straat ligt waar veel kunstenaars hun werk laten zien. Er komen dan ook veel toeristen op af, en wij dus ook. OP nog geen 50 meter hier vandaan ligt een restaurant ' La Havana' waar 's avonds optredens zijn van 'bekende' cubaanse muziekartiesten. We hadden een advertentie van hen gezien en wilde even gaan kijken of we daar die avond met de taxi heen wilde gaan.
We lopen dus van het toersiten gedeelte weg en komen na een 40 passen een jongen tegen zonder shirt. Hij kijkt schuchter om zich heen en verdwijnt snel in een zij straat. Niets aan de hand zou je denken. Links ligt de haven en wij lopen op de openbare weg in het zicht van iedereen. Er lopen daar verder geen mensen, maar af en toe komt er een taxi voorbij. We lopen nog eens 40 passen en kijken naar het restaurant. Het is niet open, ligt net iets afgezonderd van de rest en ach of we daar die avond heen zouden willen, nou nee eigenlijk niet. We maken rechts omkeert paseren wederom de zijstraat en hee daar loopt diezelfde gozer weer, maar nu met t-shirt en hond. Op de heenweg kreeg ik al een vreemd voorgevoel, een gevoel dat nu wordt bevestigd. Hij verspert ons de weg (een grote oorgaande weg met op dat moment natuurlijk niemand in de buurt) en trekt zijn t-shirt omhoog. Ik zie meteen zijn pistool op zijn buik. Ik besef het nog niet en Vanessa ziet het nog niet, maar zijn bedoeling is duidelijk 'monete rapido monete' en neemt om zijn toch al duidelijke woorden kracht bij te zetten, het pistool uit zijn broek. Ik bedenk me geen moment (maar denk in 1 seconde, is dit echt of een alarmpistool) en geef hem helaas mijn portomonee. Veel zit er niet in 70 pesos (zo'n 25 euro), mijn creditcard (toevallig), mijn bankpasje en een mooie foto van Vanessa. Hij rent weg en wij rennen weg op zoek naar de politie agent die daar verderop net nog stond. Maar natuurlijk helaas allemaal veel te laat.
Gelukkig hebben we niets, we zijn nog kern gezond, alleen een beetje geschrokken. Balen is het dat ik niet het geld aan hem heb gegeven, maar mijn hele portomonee. De portomonee was een kado van Vanessa en was drie keer zo veel waard als de inhoud. Over de rest van het verhaal kan ik kort zijn, we hebben de taxi op de pof genomen naar het hotel. Ik heb de passen meteen laten blokkeren. Daarna aangifte gedaan op het buro, maar ja veel heb je daar niet meer aan. Ben nog eveb terug gegaan met de taxi naar de plek om te kijken of hij de portomonee nog ergens had weggegooid, maar helaas. Achteraf hebben we geluk gehad dat hij mijn rugtas niet wilde hebben. Daar zaten twee camera's in, de geheugen chips met al onze digitale foto's etc.
All echt belangrijke zaken lagen in de kluis van ons hotel. Ik heb nog een creditcard en Vanessa een creditcard en een bankpasje dus over het geld maken we ons ook geen zorgen.
Morgen vliegen we weer weg hier. We wilden eigenlijk naar de argenteinse grens vliegen en van daaruit een aantal nachtbussen (brazilie is echt groot namelijk!) nemen naar de Pantanal (het natuurgebied bij uitsek om wildlife te zien) in Brazilie. Maar de argenteinse airline werkt niet echt mee, telkens als we willen boeken is de vlucht vol of is er iets anders. Dat is ook onze schuld, we hebben te lang gewcht met boeken. Nu gaan we met een braziliaanse maatschappij morgen van Buenos Aires naar Brasilia (hoofdstad van Brazilie) en van daaruit met het vliegtuig naar Cuiaba in het noorden van de Pantanal. Dit kost ons wel veel geld maar spaart ook veel tijd. Want na dit niet geplande uistapje beegint de tijd (ja echt maar) nu toch echt te dringen.
Ik mail jullie zodra we daar weer een vier daags avontuur hebben beleefd met een gids in de Pantanal. Hopelijk mail ik dan over anaconda's ipv over een beroving.
Ciao
Sander
Ps
O ja nog nieuws over mijn maag. In Cusco (dus Peru) ben ik naar het zieknhuis geweest, omdat mijn maag maar bleef borrelen. Ik beek al sinds Mexico een parasiet te hebben. Zes pilletjes later was ik e vanaf. Sindsdien voelt mijn buik weer zo goed als nieuw. En geniet ik dus van de lekkere Argentijnse steaks!
Het heeft even geduurd maar hier wederom een update uit zuid-amerika. Tja 20 maart zijn we zoals gepland geland in Sau Paulo. Daarna hebben we, zoals ook was gepland, de nachtbus genomen naar Foz do Igazu aan de grens met argentinie en Paraguay. In Igazu hebben we de watervallen aanschouwd. Het gaat daarbij niet om wederom 'een' waterval. Nee! Het zijn watervallen die breder zijn en meer water de afgrond in laten vallen dan de Niagara watervallen in Canada of Victoria falls in Zuid-Afrika. Dus ook voor de doorgewinterde waterval spectator (en dat zijn we ondertussen toch wel) is dit een bijzonder natuurspektakel. Overal waar je kijkt van links naar rechts zie je water naar beneden in een lager gelegen rivier storten.
Helaas is dit natuurwonder niet onopgemerkt gebleven van de toertistenindustrie. Je kunt er dus naar hartelust geld uit geven aan, rustige bootritjes, speedboten, treintjes door het aangrenzende regenwoud, helikoptervluchten etc etc. Na een wandeling langs de oevers van de rivier waar we een mooi overzicht van het geheel hebben gekregen, hebben we de bus naar Argentinie genomen. OOk aan de andere (argenteinse) kant is een compleet disney-achtige park opgezet. Voordeel van de bezichtiging van deze kant is dat je veel dichter bij de grootste en meest krachtige waterval kan komen. Tja en toen, toen bedachten we dat et wellicht wel leuk zou zijn om het paasweekend op 1 plek te blijven en een beetje uit te rusten van al ons gereis. Want echt lang zijn we de afgelopen 3 maanden niet op 1 plek gebleven. En Buenos Aires lag maar 16 uur rijden met de (slaap)bus naar het zuiden. En dat hebben we uiteindelijk maar gedaan. In de reisgids hebben namelijk gelezen dat Argentinie , na de economische crisis, een stuk goedkoper is geworden voor buitenlanders. Tja en daar zitten we dus nu, in Buenos Aires. Dat hadden we niet gepland, maar het is wel leuk! Buenos AIres is een vrij moderne bijna westerse stad alleen dan met heel veel Tango. Op veel hoeken dansen mensen de tango en gaan vervolgens rond met de hoed. En niet alleen voor toeristen (waar er maar weinig van zijn overigens), nee ook voor de stedelingen hier.
De afgelopen dagen zijn we door de winkelstraten gesjokt, hebben we het beroemde huis-met- balkon van Evita Peron gezien. Verder hebben we haar graf bezocht, zijn we naar een ultra moderne en grote bioscoop geweest in een 'mall' waar de buenos airesianen tot diep in de nacht shoppen en eten en zijn we teslotte naar 'la Boca' gegaan. En tja daar ging het dan toch mis. Boca is een ruwe arbeiders wijk, bekend vanwege de voetbal club Boca Juniors. Een prima toeristen trekpleister, omdat er een straat ligt waar veel kunstenaars hun werk laten zien. Er komen dan ook veel toeristen op af, en wij dus ook. OP nog geen 50 meter hier vandaan ligt een restaurant ' La Havana' waar 's avonds optredens zijn van 'bekende' cubaanse muziekartiesten. We hadden een advertentie van hen gezien en wilde even gaan kijken of we daar die avond met de taxi heen wilde gaan.
We lopen dus van het toersiten gedeelte weg en komen na een 40 passen een jongen tegen zonder shirt. Hij kijkt schuchter om zich heen en verdwijnt snel in een zij straat. Niets aan de hand zou je denken. Links ligt de haven en wij lopen op de openbare weg in het zicht van iedereen. Er lopen daar verder geen mensen, maar af en toe komt er een taxi voorbij. We lopen nog eens 40 passen en kijken naar het restaurant. Het is niet open, ligt net iets afgezonderd van de rest en ach of we daar die avond heen zouden willen, nou nee eigenlijk niet. We maken rechts omkeert paseren wederom de zijstraat en hee daar loopt diezelfde gozer weer, maar nu met t-shirt en hond. Op de heenweg kreeg ik al een vreemd voorgevoel, een gevoel dat nu wordt bevestigd. Hij verspert ons de weg (een grote oorgaande weg met op dat moment natuurlijk niemand in de buurt) en trekt zijn t-shirt omhoog. Ik zie meteen zijn pistool op zijn buik. Ik besef het nog niet en Vanessa ziet het nog niet, maar zijn bedoeling is duidelijk 'monete rapido monete' en neemt om zijn toch al duidelijke woorden kracht bij te zetten, het pistool uit zijn broek. Ik bedenk me geen moment (maar denk in 1 seconde, is dit echt of een alarmpistool) en geef hem helaas mijn portomonee. Veel zit er niet in 70 pesos (zo'n 25 euro), mijn creditcard (toevallig), mijn bankpasje en een mooie foto van Vanessa. Hij rent weg en wij rennen weg op zoek naar de politie agent die daar verderop net nog stond. Maar natuurlijk helaas allemaal veel te laat.
Gelukkig hebben we niets, we zijn nog kern gezond, alleen een beetje geschrokken. Balen is het dat ik niet het geld aan hem heb gegeven, maar mijn hele portomonee. De portomonee was een kado van Vanessa en was drie keer zo veel waard als de inhoud. Over de rest van het verhaal kan ik kort zijn, we hebben de taxi op de pof genomen naar het hotel. Ik heb de passen meteen laten blokkeren. Daarna aangifte gedaan op het buro, maar ja veel heb je daar niet meer aan. Ben nog eveb terug gegaan met de taxi naar de plek om te kijken of hij de portomonee nog ergens had weggegooid, maar helaas. Achteraf hebben we geluk gehad dat hij mijn rugtas niet wilde hebben. Daar zaten twee camera's in, de geheugen chips met al onze digitale foto's etc.
All echt belangrijke zaken lagen in de kluis van ons hotel. Ik heb nog een creditcard en Vanessa een creditcard en een bankpasje dus over het geld maken we ons ook geen zorgen.
Morgen vliegen we weer weg hier. We wilden eigenlijk naar de argenteinse grens vliegen en van daaruit een aantal nachtbussen (brazilie is echt groot namelijk!) nemen naar de Pantanal (het natuurgebied bij uitsek om wildlife te zien) in Brazilie. Maar de argenteinse airline werkt niet echt mee, telkens als we willen boeken is de vlucht vol of is er iets anders. Dat is ook onze schuld, we hebben te lang gewcht met boeken. Nu gaan we met een braziliaanse maatschappij morgen van Buenos Aires naar Brasilia (hoofdstad van Brazilie) en van daaruit met het vliegtuig naar Cuiaba in het noorden van de Pantanal. Dit kost ons wel veel geld maar spaart ook veel tijd. Want na dit niet geplande uistapje beegint de tijd (ja echt maar) nu toch echt te dringen.
Ik mail jullie zodra we daar weer een vier daags avontuur hebben beleefd met een gids in de Pantanal. Hopelijk mail ik dan over anaconda's ipv over een beroving.
Ciao
Sander
Ps
O ja nog nieuws over mijn maag. In Cusco (dus Peru) ben ik naar het zieknhuis geweest, omdat mijn maag maar bleef borrelen. Ik beek al sinds Mexico een parasiet te hebben. Zes pilletjes later was ik e vanaf. Sindsdien voelt mijn buik weer zo goed als nieuw. En geniet ik dus van de lekkere Argentijnse steaks!
-
28 Maart 2005 - 19:01
Evita:
Mag al je geld maar goed opbergen, niet contant dus blijkbaar of mag je je zelf verdedigen bv. een spuitbus bij je ,hmmm nu ik hoor het wel weer, evita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
